این مدرسه بی‌کلاس
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۴۱۲۸
ایسنا/خراسان رضوی تاکنون بارها و بارها در مراسم متعدد، مدیران آموزش و پرورش در سطوح گوناگون از وزارتخانه گرفته تا مسئولان استانی در دولت‌های مختلف اعلام کرده‌اند که به‌زودی با مدارس کانکسی و مختلط خداحافظی خواهیم کرد، اما سال‌هاست همچنان دانش‌آموزان در برخی روستاها دل‌خوش به وعده‌هایی که هنوز عملی نشده، سال‌های تحصیلی را در کانکس و به طور مختلط آغاز و به پایان می‌رسانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خشتِ مدارس مختلط که از همان ابتدا کج گذاشته شد، امروز به دغدغه جدی خانواده‌ها تبدیل شده و مسئولان برای رفع این مشکل فقط وعده می‌دهند. برخی از خانواده‌های روستایی هم به علت بافت فرهنگی و اجتماعی حاکم بر روستا تمایل به تحصیل دانش‌آموزان دختر خود در مدارس مختلط روستا ندارند و همین امر موجب ترک تحصیل دانش‌آموزان در برخی روستاهای منطقه ترشیز شده و در بسیاری از موارد موجب انزوا و افسردگی آنها شده است.
۱۵۰ دانش‌آموز دختر و پسر در مقاطع مختلف در یک مدرسه
دبستان شهید نظریان و متوسطه شهید موسوی‌نژاد روستای کاهه از توابع شهرستان خلیل‌آباد، دو مدرسه از چندین مدرسه مختلط منطقه ترشیز هستند که با کمبود فضا، تجهیزات و فقر امکانات و ناعدالتی آموزشی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در همین خصوص، دهیار روستای کاهه در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه والدین دانش‌آموزان روستا از مختلط بودن و کمبود فضا در دبستان شهید نظریان به‌شدت ناراضی هستند، گفت: این مدرسه با ۱۵۰ دانش‌آموز دختر و پسر در مقاطع ابتدایی دوره اول و دوم به صورت مختلط فعالیت دارند.
خانم موسوی افزود: هرچند مدرسه ۶ پایه است اما فقط پنج کلاس داریم و به دلیل کمبود فضا، دانش‌آموزان کلاس سوم ابتدایی، امسال در "کانکس" مشغول تحصیل شدند.
وی عنوان کرد: امسال ۴۲ دانش‌آموز پایه اول در یک کلاس بودند که برای رفع کمبود فضا آنها را دو شیفت کنیم و در ساعت‌های مختلف وارد کلاس شوند.
وی با بیان اینکه ۷۹ نفر از دانش‌آموزان این دبستان دختر هستند، اما سرویس بهداشتی دانش‌آموزان مشترک بوده که با پیگیری‌های صورت گرفته سه سرویس بهداشتی آماده در مدرسه تعبیه شد.
دهیار روستای کاهه خاطرنشان کرد: متأسفانه عدالت آموزشی در این روستا اجرا نشده و دانش‌آموزان با کمبودها و مشکلات بسیاری مواجه هستند، اکنون ۱۲ پسر و ۱۴ دختر در کلاس اول، ۲۲ پسر و ۱۹ دختر در کلاس دوم، ۱۰ پسر و ۱۳ دختر در کلاس سوم، ۶ پسر و ۱۵ دختر در کلاس چهارم، ۱۰ پسر و ۱۲ دختر در کلاس پنجم و ۱۱ پسر و ۶ دختر در کلاس ششم با یکدیگر مختلط هستند.
موسوی با بیان اینکه بسیاری از مراسم مدرسه به دلیل نبودِ امکانات و فضا در حسینیه روستا برگزار می‌شود؛ تصریح کرد: شلوغی کلاس‌ها، نشستن سه نفر کنار هم و تحصیل در کانکس موجب شده که چند نفر از والدین از فرستادن فرزندانشان به مدرسه جلوگیری کنند.
دهیار روستای کاهه ادامه داد: هرچند برای رفع مشکل این دبستان، عملیات اجرایی احداث یک مدرسه دو کلاسه آغاز شده و اکنون در مرحله بتن‌ریزی است، اما پیشرفت کُندی دارد و به مِهر امسال نمی‌رسد.
وی با اشاره به اینکه دبستان شهید نظریان، پنج کلاس مفید و یک کانکس دارد، عنوان کرد: دانش‌آموزان کلاس اول که امسال به مقطع دوم راه پیدا می‌کنند به دلیل اینکه تعدادشان زیاد است حتماً باید به دو گروه تقسیم شوند و عملاً به هفت کلاس نیاز داریم.
دهیار روستای کاهه بیان کرد: با توجه به اینکه دو کلاس جدیدِ در حال ساخت، هنوز در مرحله بتن‌ریزی است، برای سال تحصیلی جدید باید یا یک کانکس دیگر اضافه شود و یا دو شیفته شوند.
متأسفانه روستای کاهه دارای دو مدرسه شامل دبستان شهید نظریان و متوسطه شهید موسوی‌نژاد است که کلاس‌های مقطع متوسطه جدا شده اما حیاط و سرویس بهداشتی این مدارس مشترک است، به همین دلیل مدیران تصمیم گرفته‌اند به‌گونه‌ای زنگ‌های تفریح را به صدا در آورند که دانش آموزان با یکدیگر وارد صحن حیاط نشوند.
دانش‌آموزان محروم از عدالت آموزشی
مدیر دبستان شهید نظریان روستای کاهه هم در همین خصوص به ایسنا گفت: تا دو سال قبل این مدرسه بسیار راکد و مورد توجه اهالی روستا نبود، والدین بدون هیچ‌گونه توقعی فقط فرزند خود را به مدرسه می‌فرستادند و پیگیر وضعیت آن نبودند.
لیلا آسوده گفت: اکنون این دبستان ۶ مقطع با ۵ کلاس دارد، در صورتی‌که نیاز به دو کلاس مفید دیگر داریم. متأسفانه به دلیل کمبود فضا و از سویی وجود کرونا مجبور به آوردن کانکس شدیم، حتی یکی از کلاس‌ها آن‌قدر کوچک است که ۱۰ دانش‌آموز هم در آن، جا نمی‌شوند.
وی که مشکل عمده دانش‌آموزان را در حال حاضر کمبود فضا می‌داند نه مختلط بودنشان، بیان کرد: دانش‌آموزان اصلاً جایی برای نشستن ندارند اگر مشکل کمبود فضا رفع شود مختلط بودنشان هم به‌مرور رفع می‌شود.
مدیر دبستان شهید نظریان عنوان کرد: هرچند با پیگیری‌های مدیر قبلی آموزش پرورش زمینی برای احداث یک مدرسه سه کلاسه اهدا شد اما هنوز خیری برای ساخت آن پیدا نشده است، از سویی برای رفع مشکل کمبود فضای فعلی دبستان شهید نظریان باوجود تمامی مشکلات اقتصادی از سوی اهالی روستا کمک‌هایی برای احداث دو کلاس دیگر که زمین آن را یکی از خیران روستا وقف کرده، شده است.
وی با اشاره به اینکه به جز مدرسه دو کلاسه یک مدرسه سه کلاسه دیگر هم در روستای کاهه احداث خواهد شد، افزود: شاید با احداث این مدرسه مشکلات مختلط بودن رفع شود اما اگر قرار باشد کلاس‌ها چندپایه شوند به آموزش دانش‌آموزان لطمه جدی وارد خواهد شد.
آسوده با اظهار تأسف از اینکه هنوز مدرسه مختلط در خلیل‌آباد داریم، بیان کرد: آموزش جایی لطمه بیشتری می‌بیند که دو پایه در یک کلاس درس بنشینند.
وی با بیان اینکه دانش‌آموزان دبستان شهید نظریان روستای کاهه با توجه به استعدادهایی که دارند باید بیش از این از عدالت آموزشی برخوردار شوند، عنوان کرد: دانش‌آموزان این روستا نیازمند کتابخانه و آزمایشگاه هستند، آنها حتی نمازخانه و یک سایه‌بان برای استراحت در زنگ تفریح ندارند.
وی همچنین در خصوص وضعیت امکانات آموزشی گفت: فقط کلاس ششم دیتا پرژکتور و یک کامپیوتر دارد و از دیگر امکانات به‌روز محروم هستند.
مدیر دبستان شهید نظریان ادامه داد: انتظار داریم اگر مسئولی می‌خواهد برای بازدید به روستا بیاید زمانی را انتخاب کنند که مدرسه باز باشد و از نزدیک با وضعیت مدرسه آشنا شوند نه اینکه در تکیه روستا بنشینند و برای وضعیت مدرسه سخنرانی کنند. اینکه فقط بیایند و بگویند در حکومت اسلامی نباید اینگونه باشد دردی از مشکلات را دوا نمی‌کند، می‌طلبد آستان قدس رضوی بیشتر به فکر دانش‌آموزان روستاهای محروم باشد.
وی گفت: زمان آن فرا رسیده که از شعار دادن دست برداریم، طی دو سال شعارهای بسیاری شنیدیم وقت عمل است.
افت‌های کلاس‌های چند پایه
صاحب‌نظر آموزش فلسفه برای کودکان در حوزه تعلیم و تربیت در خصوص تأثیر کلاس‌های چندپایه مختلط بر رفتار دانش‌آموزان و چگونگی یادگیری آنها به ایسنا گفت: به دلیل کمبود نیروی انسانی و یا عدم امکان ساماندهی کلاس‌ها عمدتاً کلاس‌های مختلط و چند پایه در سطوح پایین تعلیم و تربیت اتفاق می‌افتد.
احمد اکبری افزود: هرچند در پایه ابتدایی تعداد دانش‌آموزان باید کمتر باشد تا معلم به طور اختصاصی بتواند مهارت‌های لازم را به شکل کامل در کلاس آموزش دهد اما اکنون این اتفاق نمی‌افتد.
وی خاطرنشان کرد: وقتی کلاس چندپایه می‌شود چون معلم با طیف گسترده‌ای از دانش‌آموزانی مواجه است که هر کدام در سطحی از آموزش قرار دارند تمرکز وی تا حدود بسیاری کاهش می‌یابد.
این روانشناس کودک بیان کرد: چون یک معلم در مقطع ابتدایی چندین عنوان درسی را باید با دانش‌آموزان کار کند هر کدام از این دروس مستلزم گذراندن دوره‌های مختلف و وقت و انرژی خاصی هستند اما وقتی مقاطع مختلف در کلاس حضور داشته باشند آنچه که برای معلم می‌شود تصور نمود یک فعالیت بسیار گسترده با طیف متنوعی از افراد است که این نوع آموزش می‌تواند اثراتی داشته باشد و آن گونه که باید نتواند کار را پیش ببرد.
وی همچنین عنوان کرد: در کلاس‌های چند پایه رفتارهای دانش‌آموزان متأثر از بچه‌های بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر خودشان قرار می‌گیرد، به ویژه اینکه دانش‌آموزانی که سن و سال کمتری دارند وقتی با بزرگ‌تر از خود در یک کلاس می‌نشینند چون از نظر عاطفی هنوز به آن مرحله از رشد نرسیده‌اند تبعات منفی در پی دارد.
اکبری گفت: هرچند جداسازی مدارس ابتدایی دوره اول و دوم به دلیل متفاوت بودن افکار، رفتار، عواطف و... صورت گرفت اما با این جداسازی به دلیل کمبودها و محدودیت‌ها شاهد کلاس‌های چند پایه هستیم.
وی ادامه داد: به لحاظ آموزشی امکان کار کردن تخصصی با دانش‌آموزان هر پایه از معلم سلب می‌شود و دانش‌آموزان به لحاظ رفتاری و عاطفی نمی‌توانند به راحتی ارتباط کم خطر و کم آسیب را با دیگر هم کلاسی‌های خود داشته باشند.
صاحب‌نظر آموزش فلسفه برای کودکان در حوزه تعلیم و تربیت معتقد است؛ اگر حتی دانش‌آموز مسافت طولانی‌تری را طی کند ولی در یک مدرسه خوب آموزش ببیند و از یک محیط آموزشی سالم برخوردار باشد بهتر از این است که صرفاً بخواهیم افراد را ثبتنام کرده و به هر شکل ممکن سیستم آموزشی را پیش ببریم.
وی بیان کرد: برخی مواقع در کلاس‌های چند پایه چون سیستم آموزش در حالت نرمال خود نیست و امکانات، تجهیزات و برنامه‌ها به شکل نامناسبی چیده شده‌اند افت‌های تربیتی و مضرات آموزش بیشتر از منافع آن می‌شود.
اکبری با اشاره به اینکه کلاس‌های چندپایه قدمتی به درازای عمر تعلیم و تربیت دارد، گفت: در کلاس چند پایه نه تنها معلم حدود ۳۰ کتاب درسی را تدریس می‌کند بلکه امور اداری و وظایف مربی بهداشت و معلم ورزش را هم انجام می‌دهد.
بدون شک دانش‌آموزان مدارس مختلط در مدارسی که با کمبود فضا مواجه هستند با آسیب‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند و اگر امروز نسبت به حل این معضل چاره‌جویی نشود در بلندمدت اثرات مخرب غیرقابل جبرانی را در بر خواهد داشت. می‌طلبد مسئولانی که از عدالت آموزشی صحبت می‌کنند و فریاد بر می‌آورند که باید مشکلات رفع شود، مسئولان استانی را مجاب کنند تا با تخصیص اعتبارات موردنیاز، مشکلات کمبود فضای آموزشی رفع شود. بدون شک، تحصیل در محیط سالم و برخوردار از امکانات آموزشی حق همه دانش‌آموزان است و نباید تفاوتی بین دانش‌آموزان روستایی و شهری در این زمینه دیده شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی شهرستانها مدرسه مدارس کانکسی شهرستان خلیل آباد خبرهای شهرستان خلیل آباد کلاس های چند پایه دلیل کمبود تعلیم و تربیت عدالت آموزشی دختر در کلاس کمبود فضا دانش آموز یک مدرسه برای رفع رفع شود دو کلاس کلاس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۴۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلم عشایری که پدرانه مشق علم و ادب می‌کند
ایسنا/گیلان مدیرآموزگار مدرسه عشایری قتئم قلعه چال ریک گفت: دانش‌آموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام می‌کنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری می‌روند که این رفت و آمدها برای این دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان سخت است، ای کاش می‌شد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند.
زندگی عشایری که سراسر با تلاش، زحمت و سختی فراوان در پستی و بلندی‌های کوه و دشت و طبیعت عجین شده لذت‌های خاص خود را دارد، اگر با عشایر همزیست شده باشی نمک‌گیر خوان پربرکت و صفای دل گرم‌شان می‌شوی تا حدی که حتی از عافیت و رفاه کار و زندگی در شهر می‌گذری.
عاطف باستانی‌فر مدیرآموزگاری که ۱۷ سال است با خواست و علاقه قلبی خود درس علم، ادب، مهر و زندگی را برای کودکان و دانش‌آموزان مناطق ییلاقی و عشایری در تالش مشق می‌کند و امسال به عنوان مدیرآموزگار نمونه شهرستان تالش برگزیده شده است.
وی هر روز مسیر طولانی ۳۵ کیلومتری را با ماشین شخصی و پس از آن مسیری را هم با پای پیاده طی می‌کند و به عبارتی خود می‌سوزد تا نور سوادآموزی در دل کودکان مستعد فراگیری دانش در ییلاقات عشایرنشین تالش قوت بگیرد و خاموش نشود.
باستانی‌فر دوره تحصیلی خود را تا سوم راهنمایی در حوزه شهری سپری می‌کند و پس از آن به دلیل مشکلات زندگی و برای کمک به خانواده ترک تحصیل می‌کند تا اینکه به خدمت سربازی می‌رود و بعد از اتمام خدمت، بنابر شرایط سنی در مدرسه شبانه ادامه تحصیل می‌دهد و دیپلم، فوق دیپلم حسابداری و لیسانس تربیت بدنی را دریافت می‌کند.
وقتی که با وی تماس می‌گیرم تا به مناسبت روز معلم صحبت کنم ضمن استقبال فرصتی می‌خواهد تا به نقطه‌ای برسد که آنتن‌دهی سهل‌تر باشد، اینگونه آغاز می‌کند: در قالب طرح مهرآفرین توفیق خدمت در آموزش و پرورش را پیدا کردم، ۱۷ سال و ۷ ماه سابقه آموزشی دارم، قبل از آن ۵ سال هم به عنوان امور دفتری و معاون در مدارس مناطق محروم بودم.
وی افزود: در حال حاضر مدیرآموزگار عشایری شهرستان تالش هستم از سال ۱۳۹۰ وارد حرفه آموزشی شدم، اولین منطقه خدمتم منطقه عشایری بره پشت بود که سه سال آموزگار چندپایه بودم، سپس به دهنه سراگاه منتقل شدم و ۶ سال هم آنجا خدمت کردم.
باستانی‌فر ادامه داد: از سال ۱۴۰۰ به ییلاق قائم قلعه چال ریک منتقل شدم که در حال حاضر در این مدرسه مدیرآموزگار هستم و الان ۵ پایه اول، دوم، سوم، چهارم و ششم را در این مدرسه تدریس می‌کنم، ۷ دانش‌آموز دارم که دو دانش‌آموز دختر پایه اول و یک دانش‌آموز دختر پایه ششم و بقیه آنها پسر هستند، چند نفر آنها از روستاهای همجوار ایربو و لِر و قلعه چال می‌آیند.
این معلم عشایری ادامه می‌دهد: دو فرزند به نام‌های امیرحسین که لیسانس برق دارد و امیرعلی امسال دیپلم گرفته و کنکور شرکت می‌کند،دارم . همسرم هم بازنشسته آموزش و پرورش است و لیسانس آی تی دارد و بر حسب علاقه به فضای آموزشی در حال حاضر مدرسه غیر دولتی دارد.
وی در خصوص مسیر رفت و آمد به مدرسه می‌گوید: هر روز از تالش ۳۵ کیلومتر را تا ییلاق قائم قلعه چال ریک طی می‌کنم و مجدد این مسیر را برمی‌گردم، البته تا یک مسیری با ماشین می‌روم و در نزدیکی پل ماشین را پارک می‌کنم و مجدد مسیر ۳۰ دقیقه‌ای را پیاده می‌روم تا به مدرسه برسم. حتی یکی از دانش‌آموزانم را که از روستاهای همجوار به مدرسه می‌آید تا یک مسیری موقع آمدن و برگشتن همراه خودم می‌آورم و می‌برم.
باستانی‌فر در خصوص تجربه آموزش چند پایه در یک کلاس گفت: به ترتیب پایه مباحث درس و تمرین و پرسش را از پایه اول آغاز می‌کنم، زنگ‌های تفریح فرصت‌های یک ربع برای استراحت دارند، چند پایه به نوعی تکرار و تمرین برای پایه‌های دیگر هم محسوب می‌شود.
این مدیرآموزگار مدرسه عشایری بااشاره به اینکه مدرسه تک کلاسه نوساز است که از سال ۱۳۹۸به همت خیرین مدرسه‌ساز احداث شده و در اختیار دانش آموزان عشایری قرار گرفته است، گفت: وسایل ورزشی و آموزشی، پروژکتور و لپ تاپ داریم و از نظر امکانات آموزشی تفاوتی با مدارس شهری ندارد، اما معتقدم آن فضا وامکانات آموزشی و بهداشتی که در شهر است باید در عشایری چند برابر شود.
وی در خصوص تفاوت آموزش در مناطق عشایری با سایر مناطق می‌گوید: بارزترین تفاوت تدریس در دوره کرونا مشهود بود در مناطق شهری به دلیل سهولت دسترسی به برق، اینترنت و سایر امکانات آموزشی آموزش‌های مجازی به سهولت پیگیری می‌شد اما برای مناطق ییلاقی چون به دلیل شدت وزش باد در این مناطق اغلب اوقات قطعی برق داشتند و آنتن‌دهی به دلیل پوشش منطقه مطلوب نبود، حضوری آموزش‌ها دنبال می‌شد.
وی پدارنه از شوق دانش‌آموزانش می‌گوید: دانش‌آموزان عشایری به شدت سختکوش هستند و با وجود اینکه کمک‌کار خانواده در امور دامداری و کشاورزی می‌باشند اما به نحو احسنت تکالیف و مشق‌ها را انجام می‌دهند.
این معلم عشایری در پاسخ به این سوال که چرا با وجود سختی‌های مسیر مصمم هستید که در مناطق عشایری تدریس کنید؟ گفت: من علاقه خاصی به عشایر دارم زیرا عشایر مردمان با صفا، صادق و پر تلاشی هستند، علاوه براین حضور در طبیعت علت دیگری است که باعث شده به عنوان آموزگار در مناطق عشایری خدمت کنم.
باستانی‌فر ادامه تحصیل دانش‌آموزان عشایر را مهمترین دغدغه‌اش عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: دانش‌آموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام می‌کنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری می‌روند که این رفت و آمدها برای این دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان سخت است، ایکاش می‌شد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند زیرا بیشتر دانش آموزان عشایری دختر به دلیل مسافت مدرسه شبانه روزی بعد از اتمام پایه ششم ترک تحصیل می‌کنند.
این معلم که خود کوهنورد است و سابقه صعود به سبلان و دماوند هم دارد، در خصوص فعالیت‌های پرورشی دانش‌آموزان عشایر گفت: برای بچه‌های اردو برگزار می‌کنم که حتی خواهر و برادر کوچکترشان هم همراه خود می‌آورند، این اردو را در مسافتی نزدیک روستا و خارج از محیط مدرسه برگزار می‌کنیم و از نزدیک با داروهای گیاهی بومی منطقه و خواص‌شان آشنا می‌شوند.
وی با بیان اینکه معلم عشایر به نوعی عضو خانواده دانش‌آموزان است و همانطور که دلسوزانه درس می‌دهد و به دانش‌آموزانش کمک می‌کند با اولیای دانش‌آموزان هم ارتباط و تعامل صمیمانه دارد، تصریح کرد: گاهی اوقات که دانش‌آموز یا عضوی از خانواده‌شان بیمار می‌شود همراه خودم می‌آورم درمانگاه یا اگر به دارو نیاز داشته باشند از شهر تهیه می‌کنم برایشان می‌برم. حتی زمانی که فصل سرما و برف بود، کپسول خالی گاز را از روستا می‌آورم و شارژ می‌کنم و مجدد برایشان می‌برم، منظورم این است که در مناطق عشایری فقط معلم نیستیم به نوعی مثل عضوی از خانواده به اهالی در حد توان کمک می‌کنیم.
این معلم مدرسه عشایری قائم قلعه چال ادامه داد: حتی پیش آمده که در زمان برگشت بارش برف به حدی بوده که مجبور شدم ماشین را روستای ایربو بگذارم و یکی از اهالی که نیسان داشته، چادر ماشین‌ش را روی ماشین من کشیده و سه روز در منزل اهالی ماندم.
وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین تدریس در مناطق عشایری گفت: سال ۱۳۹۹ وقتی در سراگاه مشغول خدمت بودم باید از ۷ پل چوبی گذر می‌شدیم تا به مدرسه برسیم، شدت بارش و وقوع سیل به حدی بود که پل‌ها را برد، آن روز من به همراه محمدعلی نیکخو که مدیرآموزگار بود و اکنون بازنشست شده، دانش‌آموزان را به صورت دست به دست و یکی به یکی از رودخانه عبور دادیم.
باستانی‌فر از آرزویش برای دانش‌آموزان عشایر می‌گوید: دانش‌آموزان عشایر فرشته‌های مظلومی هستند که شوق فراگیری آموزش دارند، باید خیلی بیشتر مورد توجه قرار گیرند. آرزو می‌کنم هیچ دانش‌آموز عشایری ترک تحصیل نکند. دانش‌آموز دختری داشتم که بنابر اجبار خانواده می‌خواست ترک تحصیل کند که بعد از کلی صحبت با پدرش توانستیم وی را راضی کنیم تا اجازه بدهد دخترش در مدرسه شبانه روزی ثبتنام کند و ادامه تحصیل دهد، الان همان دختر فارغ التحصیل شده و معلم است و هر وقت من را می‌بیند کلی تشکر می‌کند که شما نگذاشتید من ترک تحصیل کنم.
وی در پاسخ به این سوال که تاحالا هدیه روز معلم چی گرفتید، گفت: دانش‌آموزان خوب عشایری حاصل دسترنج‌شان که محصولات کشاورزی و دامی نظیر ماست و پنیر و تخم مرغ و شیر است، می‌آورند که باارزشترین هدیه است، من هم هفته‌ای یک روز همسرم غذا درست می‌کند برایشان می‌برم یا به عنوان تغذیه زنگ تفریح برایشان میوه می‌برم.
باستانی‌فر در پایان از خبرگزاری ایسنا که به یاد معلمان عشایری و ییلاقی بود، تشکر و قدردانی کرد.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود